StarCraft Area - FABUŁA SC

Jednostki - Zerg Drone

FABUŁA SC - EPIZOD 1

FABUŁA STARCRAFTA

Preludium # Epizod 1 # Epizod 2 # Epizod 3 # Następstwa
Epizod 4 # Epizod 5 # Epizod 6 # Epilog # Dodatki
Postacie Terran # Postacie Protossów # Postacie Zergów # Postacie pomniejsze

EPIZOD 1 - REBELIANCKI OKRZYK

W chwili wybuchu wojny jedyną siłę militarną Mar Sary stanowiła kolonialna milicja (ang. Colonial Militia), podległa urzędnikowi o tytule sędziego (ang. Magistrate). Milicja Mar Sary była słabo uzbrojona i nie była dostatecznie liczna, aby powstrzymać inwazję, zatem w ich gestii pozostało nadzorowanie ewakuacji ludności z obszarów uznanych za zagrożone, do terenów, skąd rzekomo mieli zostać zabrani przez statki ewakuacyjne, sprawy militarne pozostawiono zaś generałowi Edmundowi Duke’owi i jego Eskadrze Alfa. Konfederacja, chcąc zapewnić sobie jak najlepszą kontrolę nad działaniami milicji, umieściła na stanowisku kolonialnego sędziego właściwego dla siebie człowieka (Uwaga: wcielił się w niego gracz). Milicja przystąpiła do działania…

Część pierwsza – Pustkowia (ang. Wasteland)

Oddziały milicji rozpoczęły przygotowania do ewakuacji, gdy zostały wysłane w pustkowie, gdzie zbierać się mieli uchodźcy. Przygotowywaniem tymczasowej bazy oraz ochroną szlaków ewakuacyjnych zajął się strażnik Jim (James) Raynor, jeden z oficerów milicji.

Część druga – Stacja Backwater (ang. Backwater Station)

Rozpoczęły się serie tajemniczych ataków na oddziały milicji. Niepokój wzbudził sygnał wezwania pomocy ze stacji Backwater, która zgłosiła atak niezidentyfikowanych organizmów. Po tej wiadomości kontakt ze stacją się urwał. Generał Edmund Duke, dowiedziawszy się o zajściu, nakazał milicji czekać, oświadczając, iż jego żołnierze zajmą się tym sami. Jim Raynor nie zamierzał jednak czekać bezczynnie na przyjście Konfederatów i za przyzwoleniem sędziego zabrał ze sobą uzbrojone oddziały, przychodząc na odsiecz stacji Backwater, a także podejmując walkę z Zergami i niszcząc zainfekowane przez nich centrum dowodzenia. Ten krok został potraktowany przez generała Edmunda Duke’a jako pretekst do aresztowania Raynora i jego ludzi pod zarzutem zniszczenia majątku Konfederacji. Pomimo faktu, że Konfederackie centrum ewidentnie było zainfekowane, ludzie Raynora wraz z dowódcą zostali zatrzymani i przewiezieni na statek więzienny na orbicie.

Część trzecia – Desperackie Przymierze (ang. Desperate Alliance)

Po incydencie w stacji Backwater rozpoczęła się seria aresztowań wśród funkcjonariuszy milicji. Generał Edmund Duke otrzymał od kolonialnego sędziego list, w którym ten ostro skrytykował jego nieudolne postępowanie, unikanie walki z Zergami, niepowodzenia w ratowaniu okrążonych oddziałów, oraz masowe aresztowania żołnierzy milicji. Duke jednak zignorował te protesty. Konfederaci wciąż unikali walki z Zergami i stało się jasne, że zamierzają spisać Mar Sarę na straty. Wtedy pomocną dłoń wyciągnął nie kto inny, jak Arcturus Mengsk, przywódca Synów Korhala. Zaoferował on ewakuację mieszkańców Mar Sary, jeśli tylko milicja zdoła powstrzymać napór Zergów dostatecznie długo. Sędzia, chociaż zdawał sobie sprawę, że współpraca z Mengskiem nie przyniesie mu chluby w Konfederacji, przystał na propozycję. Milicja zdołała powstrzymać ataki Zergów, a statki Synów Korhala wysłane przez Mengska ewakuowały większość mieszkańców planety. Co więcej, zaatakowali oni okręt więzienny Konfederacji i oswobodzili uwięzionych tam żołnierzy milicji, w tym Jima Raynora. Wtedy oddziały Eskadry Alfa opuściły już praktycznie planetę.

Część czwarta – Instalacja Jacobsa (ang. Jacobs Installation)

Przed ucieczką z Sary, Synowie Korhala z pomocą Raynora dokonali ataku na znajdujące się na powierzchni planety laboratorium, zwane kompleksem Jacobs. Skradli stamtąd dyski z danymi, zawierającymi informacje z badań nad Zergami. Wtedy też po raz pierwszy wydał się fakt, że Konfederaci o ich obecności wiedzieli od dawna.
Milicja wraz z kolonialnym sędzią Mar Sary przystała do Synów Korhala. Raynor zyskał w armii Mengska rangę kapitana. Po opuszczeniu planety przez ludzi natychmiast zjawili się tam Protossi, całkowicie wyniszczając wszelkie życie, przede wszystkim zaś Zergów.

Część piąta – Rewolucja (ang. Revolution)

Po zniszczeniu Mar Sary flota Synów Korhala przybyła do granicznej kolonii Konfederacji, Antigi Prime. Planeta ta była wówczas okupowana przez wojska Eskadry Alfa, dowodzonej przez Duke’a. Zdusił on rebelię Antigan, otaczając ich własnymi wojskami i umieszczając swego podkomendnego na stanowisku tamtejszego oficera. Mengsk zdecydował się wesprzeć antigańską rewoltę, chcąc pozyskać kolejnych zwolenników.
Żołnierze Synów Korhala zostali wysłani pod komendą porucznik Sary Kerrigan oraz Raynora, aby zniszczyć garnizon Konfederatów. Operacja się powiodła, Antiganie zrzucili konfederackie jarzmo, a następnie odparli atak ekspedycji karnej sił Eskadry Alfa.
Tymczasem doniesienia o atakach ksenomorfów nie pozostawiały wątpliwości rebeliantom – Zergowie zainfekowali już także Antigę Prime.

Część szósta – Norad II

Po wybuchu rewolty Antigan szczęście dopisało Synom Korhala po raz kolejny. Okręt flagowy generała Duke’a, krążownik „Norad II”, został podczas działań na orbicie Antigi Prime zaatakowany przez Zergów i zestrzelony. Statek oraz jego załoga przetrwali katastrofę, rozbili się jednak na terytorium opanowanym przez Zergów, otoczeni przez znaczne siły nieprzyjaciela. Żołnierze Eskadry Alfa próbowali udzielić pomocy swemu dowódcy, ale Zergowie bardzo im to utrudniali. Z pomocą zwrócili się do nich Synowie Korhala. Mengsk liczył, że pomagając Edmundowi Duke’owi pozyska go jako sojusznika. Wysłane siły pod komendą Raynora zdołały przebić się do uszkodzonego „Norada II”, Duke zaś uległ perswazji Mengska, przystępując do jego rebelii. W ślad za nim poszła praktycznie cała Eskadra Alfa. To było wielkie zwycięstwo Synów Korhala.
Prawdopodobnie z pomocą Duke’a zdołano w tamtym czasie rozszyfrować dane z dysku skradzionego Konfederatom z instalacji Jacobs. Zawierały one plany Emitera Psionicznego (ang. Psi Emmiter). Urządzenie to posiadało niezwykłe możliwości – uaktywnione, wysyłało potężny impuls psioniczny, który skłaniał wszystkich Zergów w promieniu wielu lat świetlnych do podążania do źródła przekazu, czyli miejsca ustawienia Emitera. Wtedy wydały się też zbrodnie Konfederacji, która sama sprowadziła Zergów na Mar Sarę i Chau Sarę, przyczyniając się do śmierci tych planet.

Część siódma – Karta Atutowa (ang. The Trump Card)

Z powodu przejścia całej elitarnej Eskadry Alfa na stronę Synów Korhala, w rządzie na Tarsonis narastała panika. Mając nadzieję na opanowanie sytuacji na Antidze, wysłali znaczne siły wydzielone z Eskadry Delta. Liczyli, że uda im się nie tyle zniszczyć siły rebelii, co utrzymać rebeliantów na planecie dostatecznie długo, aby zginęli z rąk Zergów, albo spalili ich Protossi. Mengsk jednak obrócił wtedy po raz pierwszy broń Konfederatów przeciwko nim. Wysłał Sarę Kerrigan z Emiterem Psionicznym w środek terytorium Konfederatów, aby tam został aktywowany.
Emiter zadziałał szybko i na Antigę Prime przybywały setki tysięcy Zergów. Konfederaci nie byli w stanie odeprzeć ataku ze względu na miażdżącą przewagę liczebną wroga. Korzystając z sytuacji, rebelianci ewakuowali się z planety, pozostawiając Konfederatów na pastwę Zergów. Niedługo potem na Antidze Prime zjawili się Protossi, po raz kolejny wypalając całe życie na powierzchni planety.
Synowie Korhala tymczasem obrali kurs na Tarsonis…

Część ósma – Wielki Nacisk (ang. The Big Push)

Mając po swojej stronie całą Eskadrę Alfa wraz z Duke’m, oraz potężne Emitery Psioniczne, Mengsk postanowił zaatakować macierzystą planetę Konfederacji, Tarsonis. Plan ataku został opracowany dzięki pomocy generała Edmunda Duke’a, który obroniwszy wcześniej Tarsonis w ponad trzydziestu walnych bitwach (jak sam twierdził), znał dokładnie obronę planety. Podjął decyzję o frontalnym ataku, zamierzając przeprowadzić desant na jednej z platform obronnych na orbicie Tarsonis, zajętych przez oddziały Eskadry Delta i Eskadry Omega. Jak twierdził, atak ten mógłby spowodować wystarczające zamieszanie w systemie obronnym, aby można było wysłać niewielkie siły desantowe na powierzchnię planety. Duke zamierzał osobiście zająć się operacją. Ten nagły pokaz odwagi i kompetencji ze strony generała zaimponował Jamesowi Raynorowi, człowiekowi, który z powodu działań Duke’a znalazł się po stronie Synów Korhala. Jednakże ci dwaj mężczyźni szybko mieli znaleźć się po przeciwnych stronach barykady.
Atak na platformy powiódł się, a garnizony Eskadr Delta i Omega zostały zniszczone. Jednak ku zdumieniu i zbulwersowaniu Raynora oraz Sary Kerrigan atak nie został kontynuowany. Zamiast tego Duke umieścił na powierzchni Tarsonis około tuzina Emiterów Psionicznych, co uczynił zgodnie z rozkazem Arcturusa Mengska. Ta nierozważna decyzja wzbudziła wątpliwości w Raynorze i Kerrigan co do nieomylności i intencji działań niegdyś idealistycznego przywódcy rebelii. Jak się niedługo potem miało okazać, było to słuszne.

Część dziewiąta – Nowy Gettysburg (ang. New Gettysburg)

Plan Mengska zadziałał i Tarsonis zostało zalane przez tysiące Zergów, którzy przełamali obronę Konfederatów i rozpoczęli zagładę ich rodzimego świata. Konfederaci wciąż jednak stawiali opór. Wkrótce jednak sprawy skomplikowały się, gdy nagle na Tarsonis pojawiła się flota Protossów, atakując siły Zergów. Mengsk stwierdził, że atak Zergów może zostać obrócony przeciw Protossom, co dałoby Konfederatom szansę na ucieczkę. Podjął zatem ryzykowną decyzję, wysyłając Kerrigan ze znacznymi siłami zbrojnymi pomiędzy atakujących Zergów i Protossów, z zadaniem przechwycenia awangardy tych ostatnich. Pomimo stanowczego sprzeciwu Raynora, Kerrigan posłusznie wykonała rozkazy. Wierzyła bowiem, że Protossi przybyli na Tarsonis nie po to, aby zniszczyć jedynie Zergów, lecz całą planetę. Jednocześnie wyraziła pewność, że Mengsk przybędzie jej z odsieczą.
Synowie Korhala nawiązali walkę z Protossami i powstrzymali ich, neutralizując ich siły, ale wówczas osłabione wojska rebeliantów zostały zaatakowane przez ogromne siły Zergów. Kerrigan wysłała wiadomość, prosząc o natychmiastową ewakuację jej sił. Mengsk jednak niespodziewanie odwołał rozkaz, wydając polecenie opuszczenia systemu całej flocie. Mimo głośnych protestów Raynora, pozostawił Kerrigan na pastwę Zergów. Kontakt z nią urwał się, a Synowie Korhala nie byli już w stanie skontaktować się z odciętymi siłami pod Nowym Gettysburgiem, gdzie stoczyła się bitwa. Ich flota uciekła w spokojniejszy rejon na orbicie Tarsonis.

Część dziesiąta – Młot Opada (ang. The Hammer Falls)

Zdrada, jakiej dopuścił się Mengsk wobec Kerrigan, wstrząsnęła zwłaszcza Jimem Raynorem (między nim, a Kerrigan zaczęło się bowiem rodzić uczucie). Odkrył wreszcie prawdziwe zamiary Mengska, któremu nie zależało wcale na wzięciu pomsty, lecz na opanowaniu całej ludzkiej przestrzeni. Powodowany gniewem na przywódcę, którego niegdyś tak podziwiał, obrócił się przeciw niemu, zebrawszy zbrojną grupę oddanych mu zwolenników (większość z nich stanowili byli funkcjonariusze milicji z Mar Sary). Z pomocą generała Edmunda Duke’a Mengsk aktywował potężne działo jonowe, chcąc uniemożliwić ucieczkę flotylli Raynora. Ten ostatni zniszczył je jednak i zbiegł z oddziałów Synów Korhala, nieco później kradnąc nawet okręt flagowy Mengska „Hyperion”, którego wykorzystywał na własny użytek.

Po splocie wydarzeń, które doprowadziły do zagłady Tarsonis i jej rządu, Konfederacja właściwie przestała istnieć. Została oficjalnie rozwiązana, a w jej miejsce Arcturus Mengsk proklamował utworzenie nowego, świetlanego rządu, który przybrał nazwę Terrańskiego Dominium (ang. Terran Dominion). Pod jego sztandarem zjednoczyły się niemal wszystkie kolonie Terran w sektorze Koprulu, z wyjątkiem Umoi, Morii oraz… niezależnych sił dowodzonych przez Raynora. Mengsk ustanowił stolicę nowego rządu na Korhal IV, gdzie przystąpiono już do odbudowy cywilizacji, siebie zaś koronował na imperatora, uzyskując dyktatorską władzę. W dniu swej koronacji wygłosił płomienne przemówienie.
Mając u swego boku generała Edmunda Duke’a, Mengsk nie spotkał się z żadnym oporem ze strony głównych gwardii Terran w sektorze. Umocnił dzięki temu swą władzę oraz zasilił armię Dominium, siłą wcielając do niej pozostałych żołnierzy nieistniejącej już Konfederacji. Rebelia Mengska zakończyła się, lecz nie oznaczało to jeszcze końca jego historii…

Starcraft2Maps.net - Starcraft 2 Maps, Mods, Replays, Forum